درد دارد ..

” امـروز ” حـرفـي بـراي گـفـتـن نـداشـتـه بـاشـي ..

بـا کـسـي کـه

تـا ” ديـروز ” تـمـام حـرف هـايـت را فـقـط بـه او مـي گـفـتـي . . !

چقدر احمقانه ست

از یک قهوه تلخ... 

انتظار فال شیرین داشتن!

در سرم تویی

در چشمم تویی

در قلبم تو

من ، عکس دسته جمعی توام . . .

شاید  باز به هم رسیم …

روزی که من به‌ سانِ دریایی خشکیدم …

و تو چون قایقی فرسوده بر خاک ماندی …

گفته باشم …

من درد میکشم اما تو چشمهایت را ببند،

سخت است بدانم میبینی و بی خیالی …

تویی که روزگاری برایم درمان بودی ..

دسـت بـه “صورتـم” نـزن !

می تـرسم بیـفتـد

نقـاب خنـدانـی کـه بـر چهـره دارم !

و بعــد

سیـل ِ اشـک هـایـم “تـــــــــــو” را بـا خـود ببــرد

و بـاز

من بمانم و تنهــــــایی …!!!

گفتم میری؟                          -اره!                      -منم بیام ؟   

-جایی که من میرم جایه 2 نفره نه 3نفر                     -برمیگردی؟      فقط خندید.....

اشک تو چشام حلقه زد سرمو  انداختم پایین   دسشو گذاش زیر چانه ام  

سرمو اوورد بالا و گفت تو هم میری؟                        -اره                       -منم بیام؟

جایی که من میرم فقط جای 1 نفره نه 2نفر               -برمیگردی؟                                                                    جایی که من میرم راه برگشتی نداره ...من رفتم و او هم رفت ولی او مدت هاست که برگشته و با چشمان پر از اشکش سنگ قبرم را شسشو میدهد....؟!

باز هم ترانه های ناتمام

 سر گردان میان هوای پر باد و باران دلم

 چه می کند این پاییز با دلم!

 عجب حال و هوای عاشقانه ایست

 این روزهای خنک پاییزی

 نسیمی که زیر پوست صبح من می رقصد

 هر چند صبح تنهایی ست

 و آفتاب کوچک ظهرهایش

 با تمام نبودنت

 دلتنگی غروب غمناکش

 و سکوت دلگیر شب هایی که:

 جای خالی تو را در آغوش جستجو میکند

 و این پاییز چه می کند با دل من!

 یاد بارانی که روی پوست من و تو نم زد

 و ما گفتیم عشق را زیر باران دیدیم

 من به پاییز بودن تمام سال عادت کرده ام!

 اما به ندیدن تو...

گفته بودی درد دل کن گــــــــــاه با هم صحبتی

کو رفیق راز داری؟ کــــــــــــــو دل پرطاقتی؟

شمع وقتی داستانم را شنید آتش گـــــــــرفت

شرح حالم را اگر نشنیده باشی راحتـــــــــــی

تا نسیم از شرح عشقم باخبر شد، مست شد

غنچه‌ای در باغ پرپر شد ولی کــــــــو غیرتی؟

گریه می‌کردم که زاهد در قنوتم خیره مــــــــاند

دور باد از خرمن ایمان عــــــــــــــــــــاشق آفتی

روزهایم را یکایک دیدم و دیـــــــــــــــدن نداشت

کاش بر آیینه بنشیند غبار حســـــــــــــــــــرتی

بس‌که دامان بهاران گل به گل پژمرده شــــــــد

باغبان دیگر به فروردین ندارد رغبتــــــــــــــی

من کجا و جرئت بوسیدن لبهای تـــــــــــــــــــو

آبرویم را خریدی عاقبت با تهمتـــــــــــــــــــــی 

قسمت اين بود که من با تو معاصر باشم

تا در اين قصــــه پر حادثــه حاضــــر باشم

حکم پيشانی ام اين بود که تو گم شوی و

من بــه دنبال تو يک عمر مسافــــر باشـــم

تو پری باشـــی و تا آن سوی دريا بروی

من به سودای تو يک مرغ مهاجر باشم

قسمت اين بود، چرا از تو شکايت بکنم؟

يا در اين قصـــه بــــه دنبال مقصر باشم؟

شايد اين گونه خدا خواست مرا زجر دهد

تا برازنده اســــم خوش شاعـــر باشـــــم

شايد ابليس تو را شيطنت آموخت که من

در پس پرده ايمان بــــه تــــو کافـــر باشـم

دردم اين است که بايد پس از اين قسمت ها

سال هــــا منتــظـر قسمت آخـــــر باشــــــم

غمگینم

همانند مرد دو هزار چهره که می گفت

نمی دونم تو زندگیم چرا هی نمیشه . . . 

غمگینم

 همانند پرنده ای که شوق پرواز ندارد ، نای آواز ندارد  . . . 

غمگینم

همانند مادری که آخرین سرباز برگشته از جنگ

پسرش نیست . . . 

غمگینم

همانند پسری که عشقش به او میگوید برادر . . . 

غمگینم

همانند مادر بی سوادی

که دلش هوای بچه اش را کرده

ولی بلد نیست شماره اش را بگیرد . . . 

غمگینم

غمگـــــــــــــــــــینم

همانند سرباز ِ گـــــــــــــم شده در جنگ ;

کـــــــــــــــــــــور شد و ندارد هیچ فشنگ . . . 

غمگینم…

 همانند دلقکی که روی صحنه

چشمش به عشقش افتاد که بامعشوقش به او میخندیدن . . . 

غمگینم

غمگینم مثل پروانه ای گم کرده راه . . . 

غمگینم

مثل کودکی که بادکنکش ترکیده باشد . . .

غمگینم

مثل کودکی که آبنبات یا عروسک نداشته اش را دست دوستش دیده و دلش خواسته 

غمگینم

همانند کسی که پدرش

سیگار دستِ او دیده . . .

غمگینم

غـمگیـنـم

همانند کـودکـی مـعـلـول

کـه تـازه بـه تفـاوتـش پـی بـرده . . . 

غمگیــنـم

همانند درختـی کـه 

در مســیرِ کارخـانـهء "چــوب بُــری" قــرار گـرفتـه است . . .

غمگینم

همانند آدمی که دوست نداشت

تنهایی رو

و خیلی تنها شد . . . 

غمگینم

 همانند

پدری که مرگ فرزندش را قبول نمی کند

و خود را با او مُرده می داند

و اشک هایش را شاید مدتها کسی ندیده بود

اما حالا

بدون اشک کسی او را نمی بیند . . . 

غمگیــنم

همانند مــــادرم

کـه او آیــنـــده ام را طــور دیـــگری تـــصــــور کـــرده بــــود . . . 

غمگیــنم

همانند

جوانی که میگوید...

دست بر دلم مگذار می سوزی

داغ خیلی چیز ها بر دلــــــــــــــم مانده . . .

غمگینم

همانند قـــــــــــــــمار بازی

که خشت هایش درست انتخاب کرد

 اما سرنوشتش را کج . . .

غمگینم

همانند پدری

که پس از زلزله

همسر و فرزندانش را با دست خودش به خاک می سپارد . . .

غمگینم همانند مرده ای

که توان تسلی دادن به بازماندگانش را ندارد . . . 

غمگینم همانند پرنده ای که از قفس آزاد شده

اما پرواز از یادش رفته . . .

ﺳﻼﻡ ﻋﺸﻘﻢ ﺧﻮﺑﯽ؟

ﻣﺮﺳﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﺩﯾﺪﻧﻢ ...

ﻋﺸﻘﻢ ﻗﻮﻝ ﺑﺪﻩ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺯﻭﺩ ﺑﯿﺎﯼ ﺩﯾﺪﻧﻢ ﺑﺎﺷﻪ ؟؟

ﻭﺍﯾﺴﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﭼﺮﺍ ﭼﺸﻤﺎﺕ ﺧﯿﺴﻪ . ﺩﺍﺭﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟؟

ﺗﻮ ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﮔﺮﯾﺖ ﺭﻭ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ..

ﻋﺸﻘم...

ﻧﮑﻨﻪ ﺩﻟﺖ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﻧﻪ ؟؟

ﺭﺍﺳﺘﺶ ﻣﻨﻢ ﺩﻟﻢ ﻭﺍﺳﺖ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻨﮓ,ﺷﺪﻩ ..

ﭼﺮﺍ ﺩﺍﺭﯼ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺑﺲ ﮐﻦ ﺩﯾﮕﻪ ..

ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﮐﻢ ﻣﺤﻠﯽ ﻫﺎﺕ ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺑﺪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﺕ
ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺑﯽ ﻣﺮﺍﻣﯽ ﻫﺎﺕ ﺩﺍﺭﯼ

ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﻦ ﻣﻦ ﺑﺨﺸﯿﺪﻣﺖ

ﻭﻟﯽ ﻫﺮﭼﯽ ﺯﻧﮓ ﺯﺩﻡ ﺑﻬﺖ ﺑﮕﻢ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺏ ﻧﻤﯿﺪﺍﺩﯼ ﻭ ﮔﻮﺷﯿﺖ
ﺭﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﯼ ..

ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮﻡ ﻗﺸﻨﮕﻪ ؟

ﺩﺳﺘﺖ ﺭﻭ ﺑﮑﺶ ﺭﻭ ﺳﻨﮕﻪ ﻗﺒﺮﻡ ﺗﺎ ﺁﺭﻭﻡﺷﻢ ..

ﻋﺸﻘﻢ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻭﻗﺘﻪ ﺗﻮﺭﻭ
ﺑﺨﺸﯿﺪﻡ ....

ساده هستم

ساده میبینم

ساده میپندارم زندگی را

نمیدانستم جرم میدانندسادگی را!!!

سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهر

ساده می مانم

ساده میمیرم

اما...                                   ترک نمی گویم پاکی این سادگی را ...                   

ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﯿﻠﻪ ﻫﺎﻣﻮ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﺪﻡ؛

ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻫﺎﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ . ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ ...

ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﻭ ﻗﺸﻨﮕﺘﺮﯾﻦ ﺗﯿﻠﻪ ﺭﻭ

ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﻭ ﺑﻘﯿﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺩﺍﺩ.

ﺍﻣﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻫﺎﺷﻮ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﮎ ﺩﺍﺩ

ﻫﻤﻮﻥ ﺷﺐ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪ ﻭ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﺑﺮﺩ.

ﻭﻟﯽ ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﺑﺨﻮﺍﺑﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ

ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺗﯿﻠﻪ هاﺷﻮ ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩﻩ ﺷﺎﯾﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻫﻢ

ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻥ ﯾﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻫﺎﺷﻮ ﻗﺎﯾﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﻧﺪﺍﺩﻩ ...

ﻋﺬﺍﺏ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎﻝ ﻛﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺻﺎﺩﻕ ﻧﯿﺴﺖ ...

ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﺎﻝ ﻛﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺻﺎﺩﻕ ﺍﺳﺖ ...

ﻟﺬﺕ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺎﻝ ﻛﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺁﺩﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﻛﻨﺪ

ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﻧﯿﺎ ﻣﺎﻝ ﺍﻭﻥ ﻛﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺻﺎﺩﻕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﻜﻨﺪ

مـادربـزرگ مـی گفـت :

قلبـــت که بــی نظـم زد

از همیــشه عاشق تـــری

اشکــت که بــی اختیــار ریخــت

از همیــشه دلتنــگ تـــری  

شبــت کـه بـا درد گذشـــت 

فکــرت از همیــشه  درگیـــرتـر سـت

 چــه دنـیای ســاکـتـی!

دیگـــر صـــدای تـپـش قـلـبهــا غـــوغــا نمــیکنـد،

بـی گمـــان هـمـه شکستــه انـد!

دلــــم بـه حـــال پســــرک ســوخـــت کــه وقـتی گفـتـــم

 کفشـــهایــم را خـــوب واکـــس بــزن...

گفـــت :

میــخواهی، مثــل ســـرنـوشــتم بـرایــت ســیاهـــش میــکنــم...

آن قــدر بــالا نــرفتـه ام كـه پـاهـایـــم بلــرزد ،

                        پسـت و مقـامــی هـــم نـدارم كــه نگـــران از دست دادنـش بـاشـم ،               

از این دنیا تنهــا كمـی اكسیــژن مـی خـواهــم !

و دستمـالــی بــرای سـرفـه هـایــم !

عقــربـه هـای سـاعـت كـه بـایستـنــــــد ،

مــن هـــم مــی روم ...

خاطرم نیست تو از بارانی یا از نسیم

هر چه هستی

گذرا نیست هوایت

بوِِِِِِِِِِِِِِیِِِِِـت

فقط آهسته بگو

با دلم می مانی

از کــفش هـایــم بـپــرس چـقــدر دنـبـالـــت گشتـــــــه  ام ..

حــالا دیگـر دهــان بــــاز کــرده انـد ..

هــنــوز هــم ،

تــمـام رویـای مــن

بـــهـم ریـخــتـن مــــوهـای تــوســت . . . !!!

"امروز، سه شنبه ششم خرداد ماه یک هزار و سیصد و نود و سه"

وقتی به این فکر میکنم که این تنها سه شنبه ایه که 6 خرداد 93 هست، که این تنها روزیه که این مشخصاتو داره و فردا یعنی یه روز دیگه هم از عمرم گذشته احساس پوچی می کنم، این سه شنبه برای خودش یه موجود (نمیدونم یه اتفاق یا یه تاریخ یا هر چی که شما بگید !!! ) مجزاست، مثل من که یه انسان مجزام، یه کسی که فقط خودمم و دیگری نیستم، مثل من که یه شناسنامه مجزا دارم و با بقیه متفاوته؛ اونم یه سری مشخصات تک داره که فقط مربوط به خودشه نه هیچ زمان دیگه ای.

همه چیزایی که فقط یه دونه ازشون وجود داره با ارزشن (البته به جز من ! ) پس این سه شنبه، این لحظه، همین ثانیه که داره میگذره با ارزشه چون همین یه دونه ازش بود و از الان به بعد دیگه این یه دونه وجود نداره ... 

یه دفعه به خودم اومدم دیدم یه ماه از تاریخی که قول داده بودم کارمو تموم کنم گذشته، تو این مدت بارها تاریخو از خانواده و دوست و آشنا و فامیل و تلویزیون شنیدم ولی هیچ وقت مغزم پیغام نداده که داره دیر میشه.

+ خیلی وقته که زمان رو فراموش کردم و این خیلی بد و آزاردهنده س.

از بچگی فکر میکردم خدا یه جاییه اون بالاها، یه جای خیلی دور وسط آسمونا و داره با یه لبخند ریز و مهربون نگام میکنه، وقتاییم که کار بدی میکنم و ازم ناراحت میشه یه کوچولو اخم میکنه و راهو برای برگشتم باز میکنه و یواشکی هدایتم میکنه برم تو مسیرش. امروز فهمیدم خدا تو آسمونا نیست، یه جاییه همین جاها، همین نزدیکیا. مگه نه اینکه خودش گفته از رگ گردن به ما نزدیکتره! خوب دستتونو بزارید رو رگ گردنتون، هنوز بهش نرسیدید و این ینی خدا یه جاییه نزدیک تر از این دستِ رو گردن. خودِ رگ رو هم حتی اگه بگیری بازم دوری. چون گفته نزدیکتر... این ینی اینکه خدا یه چیزیِ درون من. یه چیزیه تو اعماقِ وجودیِ خودم، یه جایی همین نزدیکیا خیلی خیلی نزدیک. برای رسیدن به خدا آدم باید به خودش برسه، خودشو پیدا کنه...

درست میگن که نماز و روزه راهیه برای نزدیک تر شدن به خدا. نه اینکه خدا دور باشه و ما بخواییم با این کارا بهش نزدیک بشیما نه. خدا همین جاست فقط این ماییم که از خودمون دور میشیم. برای خودمون وقت نمیزاریم. اونقدر غرق آدما و دنیای اطراف میشیم که خودمون رو فراموش میکنیم. یادمون میره که یه وجودی درون ما هست که باید ناز و نوازشش کنیم، باید براش وقت بزاریم؛ اگه ازش غافل بشیم غصه می خوره، مریض میشه و تا مدت ها باید براش وقت بزاریم تا جبران این کم توجهی بشه. منتظرنظرات وپیشنهادات وانتقادات شماهستم

حالا که نیستی باید یاد بگیرم چطور فرداهای بی تو را زندگی کنم. 

از خدا که پنهان نیست از تو هم نباشد، گاهی عجیب دلتنگت می شوم. اما یاد گرفتم رامش کنم و خاطراتت را بگذارم و بگذرم و باز برسم به بی کسی های شیرین و همیشگی ام ...

قسم به همان احساسی که روزی بود و امروز نیست، من خوبم. بهتر از تمام روزهایی که تو بودی و از بودنت سرشارم می کردی ... 

+ عنوان برگرفته از ترانه ای از گروه دنگ شو

بعضی وقتها آدم دوست دارد بلند بلند گریه کند...

دوست داشتن را نمی نویسند،ثابت می کنند.

ولی من هم می نویسم.هم ثابت می کنم "یه عالمه دوستت دارم"

اصلا مگر می شود کسی را دوست نداشت و نفس کشید؟می شود کسی را دوست نداشت و زندگی کرد؟می شود کسی را دوست نداشت و یک عالمه کلمه نوشت؟نمی شود.یعنی من بلد نیستم تو را دوست نداشته باشم و نفس بکشم و زندگی کنم و کلمه هام را بنویسم.بلد نیستم عاشقت باشم و دلم نخواهد کاموا بخرم و میل و شال ببافم برات.رج به رج همه ی دوست داشتنم را ببافم برات و تو بپیچی دور گردنت و من گرم شوم.راستی چه رنگی دوست داری ببافم دوست داشتنم را برات؟

دلتنگم

دلتنگم و نگران

و این هر دو در خانه ی کوچکم جا نمی شوند

کنار پنجره فریاد می زنم: "آی!

من کسی را گم کرده ام"

و دست های رهگذران

هیچ وقت انگشت اشاره نداشته است.

*دلم بهانه تو را دارد.تو می دانی بهانه چیست؟

بعضی بودن ها می ارزد به همه ی نبودن های دنیا.

مثل بودن تو.

+دوست داشتن ات
اندازه ندارد
پایان ندارد
گویی بایستی بر ساحل اقیانوس و
موج های کوچک و بزرگ مکرر را
بی انتها ، بشماری ..

عاشق کسی که عشقتان را، دلتنگی هاتان را، بی تابی تان را، بی قراری تان را، گریه های تمام نشدنی تان را، شبی هزار بار از خواب پریدنتان را، تنهایی تان را، مثل احمق ها روزی هزار بار دل روی داریه ریختنتان را، دوستت دارم دارم دارم دارم گفتن هاتان را، زنده شدن و مردنتان را، شعر شدنتان را، نیازتان به آغوشش را، نیازتان به اینکه بیاید بگوید "عزیزم غصه نخور من اینجایم" را، به هیچ می گیرد، نشوید! می دانم دست خودتان نیست، می دانم اگر شده باشید خیلی دیر است... می دانم اگر شده باشید بیچاره شده اید رفته است... و آدم ها دودسته می شوند: یک عده می گویند خاک بر سر احمقت کنند و برای کسی بمیر که برایت تب کند. یک عده هم آخی آخی بمیرم الهی و همدردی می کنند و ته دلشان غنج میرود که چه خوب است که خودشان کسی را دارند که اینها را به هیچ نگرفته است و خوش و خوشحالند... اگر شده اید خیلی دیر شده است، نه هیچ کدام از آن دو دسته آدم قدر کلم بروکلی حالی شان می شود که چه می کشید، نه همانی که به هیچ گرفته شما را...

گشاده دست باش، جاری باش، کمک کن، مثل رود

باشفقت ومهربان باش، مثل خورشید

اگرکسی اشتباه کرد آن را بپوشان، مثل شب

وقتی عصبانی شدی خاموش باش، مثل مرگ

متواضع باش وکبرنداشته باش، مثل خاک

بخشش وعفوداشته باش، مثل دریا

اگرمیخواهی دیگران خوب باشند خودت خوب باش، مثل آینه

رسم زندگی این است: روزی کسی را دوست داری و روز بعد تنهایی 
به 
همین سادگی او رفته است و همه چیز تمام شده مثل یک مهمانی که به آخر می رسد 
و 
تو به حال خود رها می شوی چرا غمگینی ؟

این رسم زندگیست

پسری دختر زیبایی رو تو خیابون دید.....
شیفته اش شد....
چند ساعتی با هم تو خیابون قدم میزدند ک یهو یه مازراتی جلوی پاشون ترمز کرد......
دختره ب پسر گفت:
خوش گذشت اما من همیشه نمیتونم پیاده راه برم...........کار نداری؟؟
بای.....!!!!!!
دختره نشست تو ماشین....
راننده بهش گفت: خانوم ببخشید میشه پیاده شید؟؟؟؟؟من راننده این اقا هستم....

دلم تنگ شده . . .
برای نوشتهام که پاره کردم و سوزاندمشان . . .
برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم چون دیگه ندارمش اتیشش زدم . . .
حتی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند و خیلی دبر شناختمشان . . . !
برای بی خیالی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش . . .
خنده هایی که دارم فراموششان می کنم . . .
و برای خودم که حالا دیگر خیلی عوض شده ام !

زندگی چه می گوید؟

خداوند برای هربنده ای که اورا می خواند گوشی

     گشوده وآغوشی گشاده دارد.

واگر میلیاردها انسان خداراهمزمان بخوانند

      صدای هیچ بنده ای دراین هیاهو

                    گم نمی شود.

 گاهی مجبوری برای راحت کردن خیال دیگران

خود را خوشحال نشان دهی

ولی چه حیف....که درونت غوغاست.

شادی را هدیه کن حتی به کسانی که آن را از تو گرفتند.

 عشق بورز به آنهایی که دلت را شکستند.

دعا کن برای آنهایی که نفرینت کردند

و بخند که خدا هنوز آن بالا با توست..

چقدر خنده دار است....................

شناسنامه ام رامی گویم............

صفحه ی وفاتش سفیداست...................

بااینکه سالهاست من مرده ام!!!!

گرفته دلم ، کجایی که آرامم کنی ، کجایی که این غم یخ زده را در دلم آب کنی

گرفته دلم ، کجایی که به درد دلهایم گوش کنی ، کجایی که مرا با بوسه هایت گرم کنی...

نیستی و من در حسرت این لحظه ها نشسته ام ، نیستی و من بیشتر از همیشه خسته ام

 در لا به لای برگهای زندگی ، نیست برگی که از تو ننوشته باشم ، 

   نیست روزی که از تو نگفته باشم

 امروز آمد و از تو گفتم ،نبودی و اشک از چشمانم ریخت و در همان گوشه نشستم ،

  دلم خالی نشد و گرفته دلم ، کجایی که دلم به سراغت بیاید گلم؟

نیستی و حتی سراغی از دلم نمیگیری ، یک روز نباشم که تو مثل من نمیمیری....

 نمیبینی چشمهایم را ، نمیمانی تا دلم را ، به نقطه خوشبختی برسانی ،

مرا به جایی آرام بکشانی تا خیالم راحت باشد از اینکه همیشه تو را خواهم داشت

نمیخواهی دلم را ، نمیدانی راز درونم را ، نمیگذاری تا مثل گذشته دلم تنها به تو خوش باشد ،

این راتقدیم به کسی میکنم که روزی عزیزم بود

خدایا

حکمت قدم هایی را که برایم برمیداری برمن آشکار کن

تا درهایی را که به سویم می گشایی

ندانسته نبندم ودرهایی که به رویم می بندی 

به اصرار نگشایم..............

روباه گفت: هیچ چیزی را تا اهلی نکنند، نمی‌توان شناخت. آدمها دیگر وقت شناختن هیچ چیز را ندارند. آنها چیزهای ساخته و پرداخته از دکان می‌خرند. اما چون کاسبی نیست که دوست بفروشد، آدمهامانده‌اند بی‌دوست . تو اگر دوست می‌خواهی مرا اهلی کن! 
شازده کوچولو پرسید: برای این کار چه باید کرد؟ 
روباه در جواب گفت: باید صبور باشی ، خیلی صبور. تو اول کمی دور از من به این شکل لای علفها می‌نشینی. من از گوشه چشم به تو نگاه خواهم کرد و تو هیچ حرف نخواهی زد. زبان سرچشمه سوءتفاهم است. ولی تو هر روز می‌توانی قدری جلوتر بنشینی. 

                                       شازده کوچولو- آنتوان دوسنت اگزوپری

آری آغاز دوست داشتن است

گرچه پایان راه ناپیداست

من به پایان دگر نیندیشم

که همین دوست داشتن زیباست

                                             فروغ فرخزاد

همزبون خوب من یه ماهی قشنگ بود
ولی امروز میدونم دلش همیشه تنگ بود
ماهی تنگ بلور سنگ صبور من بود
زندون تنگ ماهی تنگ بلور من بود
چشماش یه حرفی میزد انگار یه چیزی کم داشت

اون پولکای روشن رنگ غبار غم داشت

با سر به شیشه میزد دور خودش میچرخید

گم میشد اشکاش تو آب چشای من نمیدید

وای که نمیدونستم تاب قفس نداره
یه روز رفتم سراغش دیدم نفس نداره
براش گریه میکردم ولی چشماش نمیدید
انگار تو اون لحظه ها خواب دریا رو میدید
انگار میگفت که ماهی توی دریا قشنگه
ماهی تنگ بلور یه ماهی دل تنگه

                                                                اردلان سرافراز

عجب !!

دنیای غریبی داریم  که با کمی حوصله و صبر و چند تا حساب سر انگشتی قابل محاسبه ست .

دیروز جایی خوندم نوشته بود یادت مرا فراموش ..

لذت بردم .

تمام بی تابیهای من " خلوت وذهن درگیر و نگاهم "در پشت پنجره انتظار مدفون شد .

مدادم رو شکستم و استاپ کردم

من ی  "عمل گرام.

دیگه وقتش رسیده تجربه  یاری برسونه و این یعنی همون عملکرد صحیح و درست و به موقع !

به نظرت دیر نشده ؟ نه " خوبه .