به نام خدای بخشنده و مهربان

اى کسانى که ایمان آورده اید ، نعمت خدا را بر خود ، به یاد آورید آن گاه که گروهى آهنگ آن کردند که به سوى شما دست دراز کنند و شما و آیینتان را نابود سازند ، پس خداوند دستشان را از شما بازداشت . و از خدا پروا کنید و پیمان هاى او را نشکنید ، و مؤمنان باید در امر دین و دنیاى خود تنها بر خدا توکل کنند ( امور خود را در تکوین و تشریع به او وانهند ) . ( 11 )

و از سرگذشت بنى اسرائیل عبرت گیرید ، زیرا خداوند از آنان پیمان گرفت که بر آیین الهى پایدار باشند ، ما از میان آنان دوازده مهتر را که امر دین و دنیاى ایشان را تدبیر کنند برانگیختیم ، و خدا گفت : من با شمایم ، اگر نماز برپا دارید و زکات بدهید و به پیامبران من ایمان بیاورید و آنان را بزرگ دارید و یارى کنید و به خدا وامى نیکو دهید ( در راه خدا انفاق کنید ) قطعاً گناهانتان را از شما مى زدایم و شما را به بوستان هایى با درختانى انبوه که از زیر آنها جوى ها روان است درمى آورم . پس هر کس از شما بعد از این کافر شود ، به یقین راه راست را گم کرده است . ( 12 )

پس به سبب این که پیمانشان را شکستند لعنتشان کردیم و دل هایشان را سخت و حق ناپذیر گردانیدیم ، تا آن جا که سخنان خدا را با تفسیرهاى نادرست و دگرگون ساختن آنها تحریف کردند و بخشى از باورهاى دینى را که بدان یادآورى شده بودند به فراموشى سپردند ; و تو اى پیامبر همواره بر گروهى خیانتکار از آنان آگاه مى شوى ، مگر اندکى از آنان که اهل خیانت نیستند . پس از آنان درگذر و چشم پوشى کن که خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد . ( 13 )